Derviş Ali, Sivas, Şarkışla, Emlek yöresi halk şairlerindendir. Derviş Ali’nin iki şiirinde 1856 ve 1860 tarihleri geçmektedir. Bu nedenle XIX. yüzyılda yaşadığı tahmin edilmektedir. Şiirlerinde, Yeniçeriliğin kaldırılışından sonra Anadolu ve Rumeli'deki Bektaşi tekkelerinin kapatılmasından duyduğu üzüntüyü ve birçok sosyal konuyu dile getirmiştir. Coşkulu sade bir söyleyişi vardır. İnançlarını ve sevgisini basite düşmeden yalın bir dille söylemiştir. Çağına göre duru bir dil kullanmıştır.

Gönül gel seninle muhabbet edelim,
Araya kimseyi alma sevgilim.
Ya benim kimim var kime yalvarayım,
Kaldır kalbindeki karayı gönül.
Dünya için gül benzini soldurma
Halden bilmeyene halin bildirme
Tabip olmayana yaran sardırma
Azdırırsın bir gün yarayı gönül
Solmazsa dünyada güzeller solmaz,
Bu dünya fanidir kimseye kalmaz.
Yalan dolan ile sofuluk olmaz,
Mümin olan bekler sırayı gönül.
Derviş Ali’m öğüt verir özüne,
Gönül lütfeyledi geldi sözüne.
Azrail konarsa göğsün düzüne,
O zaman görürsün karayı gönül.

[1]

Ala Gözlü Nazlı Pirim,
Gönül Senin Pervendedir,
Ben Severim Sen Kaçarsın,
İman Senin Nerendedir
Sultanım Ali Lokmanım Ali,
Rehberim Ali Yetiş Ya Ali
Derviş Alim Der Övdüğüm,
Aşkın Hayalin Kurduğum,
Suç Benim Değil Sevdiğim,
Sana Meyil Verendedir

[2]

Kaynakça değiştir

  1. ^ Ahmet Özdemir, Halk Şiiri, Bordo Siyah Yayınları, İst. 2006, s. 277, 452
  2. ^ "Erişim tarihi:11.01.2010". 5 Ocak 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2010. 

Emlek yöresi köylerinden Yozgat'ın Akdağmadeni ilçesine bağlı Bozhüyük köyünde halen akrabaları (Derviş Aligiller) yaşamaktadır ve türbesi de buradadır.