David Mervyn Blow
David Mervyn Blow FRS FInstP[5] (27 Haziran 1931 – 8 Haziran 2004),[1][6][7] İngiliz biyofizikçidir. En çok on binlerce biyolojik molekülün moleküler yapılarını belirlemek için kullanılan bir teknik olan X-ışını kristalografisinin geliştirmesi ile tanınıyordu. Bu teknik, ilaç endüstrisi için son derece önemliydi.[8]
David Blow | |
|---|---|
| Doğum | David Mervyn Blow 27 Haziran 1931 Birmingham, İngiltere |
| Ölüm | 8 Haziran 2004 (72 yaşında) Appledore, Torridge, İngiltere |
| Ölüm sebebi | Akciğer kanseri |
| Milliyet | Britanyalı |
| Eğitim | Cambridge Üniversitesi (BA, PhD)[1] |
| Evlilik | Mavis Sears (e. 1955) [1] |
| Ödüller | Wolf Kimya Ödülü (1987) |
| Kariyeri | |
| Dalı | Biyofizik |
| Çalıştığı kurum | Massachusetts Institute of Technology National Institutes of Health Imperial College London |
| Tez | X-ray analysis of haemoglobin : determination of phase angles by isomorphous substitution (1958) |
| Doktora danışmanı | Max Perutz[2] |
| Doktora öğrencileri | |
Gençliği ve eğitim değiştir
Blow, İngiltere'nin Birmingham şehrinde doğdu. Bath, Somerset'deki Kingswood Okulu'nda ve Cambridge Üniversitesi'nde eğitim gördü, burada Corpus Christi College, Cambridge bursunu kazandı. Doktorası, 1958 yılında Max Perutz tarafından denetlenen hemoglobinin X-ışını analizi için verildi.[9]
Kariyer ve araştırmalar değiştir
Cambridge'den mezun olduktan sonra Blow, Fulbright Vakfı tarafından finanse edilen Massachusetts Teknoloji Enstitüsü'nde (MIT) ve Ulusal Sağlık Enstitüleri'nde (NIH) iki yıl geçirdi.
1954'te Max Perutz ile tanıştı;[10] X-ışınlarının bir protein örneğinden geçeceği yeni bir teknik üzerinde çalışmaya başladılar. Bu çalışma, sonunda hemoglobinin üç boyutlu bir yapısının anlaşılmasını yol açtı.[11] Blow, 1977'de Londra Imperial College'da biyofizik profesörü olarak atandı. Doktora öğrencileri arasında Richard Henderson[3][4] ve Paul Sigler[2] bulunmaktadır.
Ödüller ve onurlar değiştir
Darbe 1972'de Royal Society Üyesi (FRS) seçildi. 1987 yılında Wolf Kimya Ödülü'ne layık görüldü.
Kişisel hayat değiştir
Blow, 1955'te Mavis Sears ile evlendi. Bir oğlu (Julian) ve bir kızı (Elizabeth) vardı. 72 yaşındayken Appledore, Torridge'de akciğer kanserinden öldü.[6][7]
Kaynakça değiştir
- ^ a b c Anon (2017). "Blow, Prof. David Mervyn". Who's Who (online Oxford University Press bas.). A & C Black, an imprint of Bloomsbury Publishing plc. doi:10.1093/ww/9780199540884.013.U7898. (üyelik veya Birleşik Krallık halk kütüphanesi üyeliği gereklidir)
- ^ a b c "David Blow Academic Genealogy". AcademicTree.org. 25 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2020.
- ^ a b Henderson, Richard (1969). X-ray analysis of α-chymotrysin : substrate and inhibitor binding (PhD tez). University of Cambridge. OCLC 500470310. EThOS uk.bl.ethos.458866. 17 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2020.
- ^ a b Al-Khalili, Jim (2018). "Richard Henderson zooms in on the molecules of life". BBC. 14 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2020.
- ^ Henderson, R.; Franks, N. P. (2009). "David Mervyn Blow. 27 June 1931 -- 8 June 2004". Biographical Memoirs of Fellows of the Royal Society. 55: 13. doi:10.1098/rsbm.2008.0022.
- ^ a b Pearce (19 Temmuz 2007). "David Blow, 72; Briton Developed Method to Study Proteins". The New York Times. 29 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2020.
- ^ a b "David Blow Pioneering scientist in protein crystallography". The Guardian. 25 Haziran 2004. 14 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2020.
- ^ Vrielink (2005). "David Mervyn Blow". Physics Today. 58 (3): 88-89.
- ^ Blow, David Mervyn (1958). X-ray analysis of haemoglobin : determination of phase angles by isomorphous substitution. copac.jisc.ac.uk (PhD tez). University of Cambridge. OCLC 879392023. EThOS uk.bl.ethos.596730. 16 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Şubat 2018.
- ^ Blow (2004). "Max Ferdinand Perutz". Biographical Memoirs of Fellows of the Royal Society. 50: 227-256.
- ^ Rossmann (1962). "The detection of sub-units within the crystallographic asymmetric unit". Acta Crystallographica. 15 (1): 24-31.