Asonans, bir şiirdeki bir veya birden fazla ünlü sesin tekrar edilmesiyle ahenkin sağlanmasıdır.[1]

Örnekler değiştir

Bir beyaz lerze, bir dumanlı uçuşludur yolu yokuşludur
Eşini gâib eyleyen kuş gibi kar
Geçen eyyâm-ı nevbahârı arar
Ey kulübün sürûd -ı şeydâsı
Ey kebûterlerin neşideleri,
O baharın bu işte ferdası
Kapladı bir derin sükûta yerikarlar

Cenap Şahabettin

Yukarıdaki şiirde (â), (e), (û) gibi ünlü sesler tekrarlanarak şiirde bir ahengin oluşması sağlanıyor.

Neysen sen, nefes sen, neylersin neyi
Neyzensen, nefessen, neylersin neyi

Ziya Osman Saba

Yukarıdaki şiirde de görüldüğü üzere (e) en çok kullanıldığı ve kulakta kaldığı için asonanstır.

Ayrıca Bakınız değiştir

Kaynakça değiştir

  1. ^ Asonans 8 Ağustos 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Erişim tarihi: 5 Haziran 2016