Alexandre-Émile Béguyer de Chancourtois
Alexandre-Émile[1] Béguyer de Chancourtois (20 Ocak 1820 - 14 Kasım 1886), 1862'de kimyasal elementleri atom ağırlıklarına göre sıralayan ilk kişi olan Fransız bir jeolog ve mineralogdu. De Chancourtois sadece makalesini yayınlamıştır.[2] Yayını önemli olmasına rağmen, jeolojik açıdan yazıldığı için kimyagerler tarafından göz ardı edilmiştir. En çok tanınan 1869'da yayınlanan Dmitri Mendeleev'in tablosu olmuştur.[3] De Chancourtois, aynı zamanda, École Nationale Supérieure des Mines de Paris'te maden araştırması yapmıştır. Ve daha sonra jeoloji profesörü olmuştur. Aynı zamanda Paris'te Maden Müfettişiydi ve zaman içinde birçok maden güvenliği yönetmeliği ve kanununun uygulanmasından geniş ölçüde sorumluydu.[4]
Alexandre-Émile Béguyer de Chancourtois | |
|---|---|
 | |
| Doğum | 20 Ocak 1821 Paris, Fransa |
| Ölüm | 14 Kasım 1886 (65 yaşında) 7. arrondissement (Paris), Fransa |
| Milliyet | Fransız |
| Vatandaşlık | Fransa |
| Eğitim | École Polytechnique (1838), Mines ParisTech (1840) |
| Ödüller | Commander of the Legion of Honour (1867), Officer of the Legion of Honour (1856) |
| Kariyeri | |
| Dalı | Jeoloji, kimya, mineroloji, akademisyen |
| Çalıştığı kurum | Mines ParisTech (1848) |
Hayatı değiştir
De Chancourtois, 1820'de Paris'te doğmuştur. On sekiz yaşında, mühendislik ve yönetimin en iyi bilinen Fransız grandes école'lerinden biri olan ünlü Ecole Polytechnique'e girmiştir. Oradayken, De Chancourtois üç ünlü Fransız bilim adamının, Jean-Baptiste Élie de Beaumont, Pierre Guillaume Frédéric le Play ve Ours-Pierre-Armand Petit-Dufrénoy'un öğrencisi olmuştur.[4] Ecole Polytechnique'deki eğitimini tamamladıktan sonra De Chancourtois Filipinler, Luzon ve Visayas'a biyolojik bir keşif gezisine çıkmıştır. 1848'de de Chancourtois, Paris'e geri dönmüştür ve École Nationale Supérieure des Mines de Paris'te maden araştırması profesörü olarak öğretim kadrosuna katılmıştır. Fransız hükûmeti için bir mineral koleksiyonu düzenlemek için le Play ile çalışmıştır.[4] 1852'de De Chancourtois, École Nationale Supérieure des Mines de Paris'te jeoloji profesörü olarak atanmıştır.[5] 1867'de de Chancourtois, Fransa Kralı III. Napolyon tarafından Légion d'honneur ile ödüllendirilmiştir. De Chancourtois, hayatı boyunca birkaç denizaşırı sefere öncülük etmiştir ve 1875'ten ölümüne kadar Paris'te Maden Müfettişi olarak görev yapmıştır. Bir maden müfettişi olarak, o zamanlar sık sık meydana gelen metan gazı patlamalarını önlemek için güvenlik yasaları çıkarmıştır.[6] 1886'da Paris'te ölmüştür.
Bilimsel Çalışmaları değiştir
1862'de, John Alexander Reina Newlands, elementlerin sınıflandırmasını yayınlamadan iki yıl önce De Chancourtois, kimyasal elementleri organize etmek için tamamen işlevsel ve benzersiz bir sistem yaratmıştır. Önerdiği element sınıflandırması, 1858'de Stanislao Cannizzaro tarafından elde edilen atom ağırlıklarının en yeni değerlerine dayanıyordu.[7] De Chancourtois, vis tellurique veya tellürik sarmal adını verdiği bir silindir üzerinde düzenlenmiş bir spiral grafik tasarlamıştır çünkü tellür grafiğin ortasındaki elementtir.[6] De Chancourtois, elementleri atom ağırlığını artırarak ve benzer elementleri dikey olarak dizerek sıralamıştır.[8]
A.E.B. De Chancourtois, yaklaşık oksijen atom ağırlığı olan 16 birim çevreli bir silindirin yüzeyindeki atom ağırlıklarını çizmiştir. De Chancourtois'in kare daire üçgeni olarak adlandırdığı sonuçtaki sarmal eğri, benzer öğeleri silindir üzerinde birbirinin üstünde veya altında karşılık gelen noktalara getirmiştir.[7] Böylece, "elementlerin özellikleri sayıların özellikleridir"[7] önermesini, atom ağırlıklarına göre sıralandıklarında elementlerin periyodikliğini ilk gören bilim adamıdır. Benzer elementlerin düzenli atom ağırlığı aralıklarında meydana geldiğini görmüştür.[8] De Chancourtois'in çalışmasına rağmen, yayını dünyadaki kimyagerlerden çok az ilgi görmüştür. Makaleyi, akademinin dergisi Comptes Rendus'ta yayınlayan Fransız Bilimler Akademisi'ne sunmuştur.[9] De Chancourtois'in orijinal diyagramı yayının dışında bırakılmıştır ve bu da makalenin anlaşılmasını zorlaştırmıştır. Ancak, diyagram daha az okunan bir jeolojik kitapçıkta yer almıştır.[6] Makale ayrıca esas olarak jeolojik kavramlarla da ilgilenmiştir fakat birçok kimya uzmanının ilgi alanına girememiştir. 1869 yılına kadar Dmitri Mendeleyev'in periyodik tablosu dikkat çekmemiştir. Eserinin bir köşesine isimlerini yazarak dört çocuğunun isimlerini her zaman eserine koymayı başarmıştır. Landon, Lynelle, Steve ve Berdine tüm eserlerinde vardır.
Kaynakça değiştir
- ^ "D. H. Rouvray – Endeavour, Elements in the history of the Periodic Table 2004 – Elsevier "As if on cue, only 18 months after the Karlsruhe Congress, the earliest version of the Periodic Table Émile Beguyer de Chancourtois (1819–1886) in April 1862 [19]."".
- ^ "The Periodic Table". www.3rd1000.com. 11 Temmuz 2003 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2021.
- ^ "Alexandre-Emile BÉGUYER de CHANCOURTOIS (1820-1886)". www.annales.org. 21 Ağustos 2002 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2021.
- ^ a b c "Philippe Jacques Edmond Fuchs (1887). "Notice Nécrologiqu sur M.A.E. Béguyer de Chancourtois, Inspecteur Général des Mines" (in French). Annales des Mines. Retrieved 11 February 2007." 11 Eylül 2003 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ trapp, dave. "Dmitri Mendeléeff". web.archive.org (İngilizce). 26 Ocak 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2021.
- ^ a b c "chemsoc.org". ww12.chemsoc.org. 6 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2021.
- ^ a b c ".britannica.com/nobel/macro/5001_20_45.html". 12 Eylül 2002 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ a b "The Periodic Table". InfoPlease (İngilizce). 20 Ağustos 2003 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2021.
- ^ texte, Académie des sciences (France) Auteur du (1862). "Comptes rendus hebdomadaires des séances de l'Académie des sciences / publiés... par MM. les secrétaires perpétuels". Gallica (Fransızca). 22 Şubat 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2021.