Vikipedi

Ștefan Luchian

Ștefan Luchian (Rumence telaffuz: [ʃteˈfan lukiˈan], soyadı ayrıca Lukian olarak da yazılır; d. 1 Şubat 1868 - ö. 28 Haziran 1916), Rumen ressam. Peyzaj ve natürmort çalışmaları ile ünlüdür.

Ștefan Luchian
Un zugrav (kendi portresi), 1909
Genel bilgiler
Doğum1 Şubat 1868(1868-02-01)
Ștefănești
Ölüm28 Haziran 1916 (48 yaşında)
Bükreş
UyrukRumen
AlanıResim ve modernizm
Sanat eğitimiWilliam-Adolphe Bouguereau, Nicolae Grigorescu
Katıldığı akımlarİzlenimcilik, Art izlenimcilik, Sembolizm
EtkilendikleriEdgar Degas, Édouard Manet
EtkiledikleriNicolae Tonitza
İmzası
Anemona Flowers [1911 - 1913].

Hayatı değiştir

İlk yılları değiştir

Major Dumitru Luchian ve Elena Chiriacescu'nun oğlu olarak Botoșani ilinin bir köyü olan Ștefănești'de doğdu. Luchian ailesi 1873'te Bükreş'e taşındı. Annesi babasının yolunu takip edip Askeri Okul'a katılmasını istedi. Bunun yerine, 1885'te Luchian, Güzel Sanatlar Okulu'nda resim sınıfına katıldı. Burada, sanat hayatında büyük etkisi olan Nicolae Grigorescu onu sanat kariyerine devam etmesi konusunda teşvik etti.[1]

1889 sonbaharından itibaren Luchian, Münih Güzel Sanatlar Akademisi'nde iki dönem okumuş ve burada Correggio ve Rembrandt'ın Kunstareal'da bulunan eserlerinin kopyalarını yaratmıştır. Romanya'ya döndükten sonra, Cercul Artistic sanat grubunun ilk sergisinde yer aldı.

Bavyera ve Rumen okullarının dayattığı akademik yönergeleri kabul edemedi.[2] Ertesi yıl, Académie Julian'da okuduğu Paris'e gitti ve her ne kadar akademik sanatçı William-Adolphe Bouguereau tarafından öğrenim görse de, izlenimci sanat eserleriyle tanıştı.[3] Luchian'ın Ultima cursă de toamnă adlı resmi, Édouard Manet ve Edgar Degas'ın etkisini, aynı zamanda Société des Artistes Indépendants, modernizm ve art izlenimciliğin yankılarını da göstermektedir. Bu etki Bükreş'e dönüşünden sonra yaratılan eserlerinde de açıkça görülmüştür.[4]

Kronik hastalığı ve ölümü değiştir

1896'da Nicolae Vermont, Constantin Artachino ve sanat koleksiyoncusu Alexandru Bogdan-Pitești ile birlikte, Stefan Luchian, resmi Salon'un önünde açılan Bükreş'teki Salonul Independenţilor'un ana kurucularından biriydi.[5] İki yıl sonra grup, orijinal illüstratör olarak Luchian ile Societatea Ileana ve onun basın organı olan Ileana'nın oluşumuna öncülük etti.[6][7] O zamandan itibaren Luchian, çalışmalarında sembolist unsurları bütünleştirmeye başladı ve Art Nouveau, Jugendstil ve Mir iskusstva gibi çeşitli ilgili eğilimlerden ilham aldı.[8]

1900'de Luchian, Dünya Fuarı'nda Romanya Pavyonu'na iki pastel resim katkısında bulundu ve aynı sene hayatının geri kalanında onu rahatsız edecek hastalık olan multipl sklerozun ilk belirtilerini yaşadı. Yine de, resim yapmaya devam etti ve 1915'e kadar çalışmalarını büyük ölçüde ilgisiz bir kamuoyuyla da olsa çok sayıda sergide sergiledi.[9] 1905'teki sergisinde, bir resminin tek alıcısı eski öğretmeni Grigorescu'ydu. Seçkin birkaç kişi (yazar Ion Luca Caragiale dahil) tarafından takdir edilmesine rağmen, Luchian yoksulluk içinde yaşamaktaydı.[10][11]

 
Interior (Lorica), Luchian'ın son resmi (1913)

1909'da felç olmuş, hayatının geri kalanını bir koltukta yaşamak zorunda kalmıştı.[12] Bu durum onun bir dizi manzara ve çiçekler üzerinde çalışmasını engellemedi. Daha önce çiçek resimleri yapmaya başlamıştı, ancak 1908'den sonra tüm enerjisini bu konuya yoğunlaştırdı. Hayatının sonuna doğru, Luchian artık resim fırçasını parmaklarıyla tutamadı ve bunun yerine çalışmaya devam etmek için resim fırçasını bileğine bağlanması ona bu konuda yardımcı oldu.[13]

Yazar Tudor Arghezi'nin bir siyasetçi olarak Take Ionescu'nun anlık yükselişine bağladığı bir fenomen gibi hatırı sayılır olan başarılardan yararlanmaya başladı. Ionescu bir moda ve taklit konusu haline gelmişti ve Luchian'ın resimlerinden birden fazlasını satın alan ilk kişiler arasındaydı.[14] Hastalığı daha kötü hale geldikçe, Luchian'ın başkasının kendi adına resim yapmasına izin verdiğine dair bir söylenti yayıldı. Skandal, Luchian'ın tutuklanmasını dolandırıcılık suçlamasıyla beraberinde getirdi ancak kısa bir süre sonra serbest bırakıldı.[15] Arghezi, birkaç savunucusundan biri olmaktan gurur duydu.[9]

Luchian'ın yaşamındaki son olaylardan biri, besteci ve kemancı George Enescu'nun evine yaptığı ziyaretti. Her ne kadar ikisi daha önce hiç tanışmamış olsa da, Enescu, enstrümanını ölmekte olan sanatçıya kişisel bir hediye olarak çaldı.[16]

Bükreş'te öldü ve Bellu Mezarlığı'na gömüldü.

Mirası değiştir

1930'lara gelindiğinde, Luchian'ın Rumen sanatı üzerindeki etkisi, kültür dünyasındaki anlaşmazlıkların konusu haline geldi ve birkaç eleştirmen, çalışmalarının öneminin az ve hayatının ayrıntılarının abartılı olduğunu iddia etti.[17] Arghezi tekrar polemiğe dahil oldu, Luchian'ın sanatını destekleyen tutkulu eserler yazdı ve bu durumu kıskançlığa ve Luchian'ın vasatlık için dile getirdiği rahatsızlığa bağladı.[12]

Ölümünden sonra Luchian, 1948 yılında Romanya Akademisi'ne üye olarak seçildi. Botoșani'de bir sanat okulu onun adını taşımaktadır.

Hayatı Nicolae Mărgineanu'nun 1981 yapımı Luchian adlı filminin konusu oldu ve karakterini Ion Caramitru canlandırdı. Luchian'ın kızkardeşi rolünde Maria Ploae, George Constantin, Ştefan Velniciuc, Arghezi rolünde Florin Călinescu, Nicolae Tonitza rolünde ise Adrian Pintea filmde yer alan diğer oyunculardı.[18]

Galeri değiştir

Resmi büyütmek için üzerine tıklayın.

  •  
    Safta the Flower Girl, 1895
  •  
    Portrait of a Woman 1901
  •  
    The Well on Clucerului Street 1902-1904
  •  
    Old Man Nicolae the Fiddler, 1906
  •  
    The River Meadow at Poduri, 1909
  •  
    Anemona Flowers, 1908
  •  
    Hair Washing, 1911-1912
  •  
    Alecu the Literary Man
  •  
    The Mounted Red Hussar
  •  
    Chrysanthemums
  •  
    The Millet Beer Seller
  •  
    The Laundress

Notlar değiştir

  1. ^ Drăguţ et al., p.174
  2. ^ Drăguţ et al., p.173
  3. ^ Drăguţ et al., p.173-174, 179
  4. ^ Drăguţ et al., p.168, 174, 179
  5. ^ Drăguţ et al., p.167-168; Ionescu
  6. ^ Drăguţ et al., p.168; Ionescu
  7. ^ Ionescu
  8. ^ Drăguţ et al., p.168
  9. ^ a b Arghezi, Din zilele lui Luchian, in Scrieri, p.620-621
  10. ^ Arghezi, Din zilele lui Luchian, in Scrieri, p.621
  11. ^ Arghezi, Din zilele lui Luchian, in Scrieri, p.622-623
  12. ^ a b Arghezi, Din zilele lui Luchian, in Scrieri, p.617
  13. ^ Arghezi, Din zilele lui Luchian, in Scrieri, p.618-621; Drăguţ et al., p.175
  14. ^ Arghezi, Din zilele lui Luchian, in Scrieri, p.617-618
  15. ^ Arghezi, Din zilele lui Luchian, in Scrieri, p.617, 620-621
  16. ^ Arghezi, Din zilele lui Luchian, in Scrieri, p.623
  17. ^ Arghezi, Din zilele lui Luchian, in Scrieri, p.616-617
  18. ^ "Stefan Luchian". 1 Ocak 2000. 17 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Kasım 2018 – IMDb vasıtasıyla. 

Kaynakça değiştir

Dış bağlantılar değiştir

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Ștefan_Luchian&oldid=30237256" sayfasından alınmıştır